Η έκθεση του δικτύου NESSE (Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων των Κοινωνικών Επιστημών της Εκπαίδευσης) που έγινε για λογαριασμό της ευρωπαϊκής Επιτροπής, καταδεικνύει ότι η εξωσχολική βοήθεια αποτελεί πανευρωπαϊκό φαινόμενο που προσλαμβάνει ιδιαίτερα αυξητικές τάσεις τα τελευταία χρόνια, με την νότια Ευρώπη να κρατάει τα σκήπτρα. Η αύξηση στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι σημαντική αλλά φαίνεται ότι δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, καθώς οι χώρες αυτές έχουν ένα καλό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των οικογενειών.
Κι όμως δε φταίει μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Τη δεκαετία του ’90 στις ανατολικές Ευρωπαικές χώρες η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εκπαιδευτικών ήταν ένας λόγος που βοήθησε στην εξάπλωση των φροντιστηρίων και των ιδιαίτερων μαθημάτων. Στη Δυτική Ευρώπη, ο κοινωνικός ανταγωνισμός, οι κατατάξεις βάση της σχολικής απόδοσης και η διδασκαλία που επικεντρώνεται στις εξετάσεις καθώς επίσης και η πίεση που ασκείται στα παιδιά και στους γονείς, συνέβαλαν στην εξάπλωσή τους. Παράλληλα οι περικοπές των μισθών οδήγησαν στη μείωση της υποστήριξης των μαθητών στα δημόσια σχολεία.
Η μεγαλύτερη ζήτηση για εξωσχολική βοήθεια παρουσιάζεται στους δυνατούς μαθητές, προκειμένου να αποκτήσουν κάποιο προβάδισμα έναντι των επιτυχημένων και προνομιούχων συμμαθητών τους.
Η εξωσχολική βοήθεια κυριαρχεί στη ζωή των παιδιών με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο βαθμό που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους. Αυτό από ψυχολογική και παιδαγωγική άποψη αντιβαίνει στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού και υπό προϋποθέσεις μπορεί να θεωρηθεί ότι υπονομεύει την κοινωνική συνοχή.
Ένα μεγάλο κομμάτι της έχει, επίσης, ελάχιστη παιδαγωγική αξία. Είναι καθαρά εξεταστική και στηρίζεται σε θέματα εξετάσεων του παρελθόντος, σε προτάσεις πιθανολογούμενων θεμάτων και σε στρατηγικές απαντήσεως θεμάτων υπό πίεση χρόνου.
Επιπλέον, η προσφορά ιδιαιτέρων μαθημάτων από δημόσιους λειτουργούς της εκπαίδευσης προκαλεί σύγχυση ως προς την παιδαγωγική αξία του σχολείου.
Αυξητική τάση παρουσιάζει όμως και η σύσταση φροντιστηρίων από επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται ακόμα σε διεθνές επίπεδο. Πολλά από αυτά απασχολούν άτομα που δεν έχουν καμιά σχέση με την παιδαγωγική επιστήμη.
Τέλος, τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μαθήματα είναι μέσο επαγγελματικής αποκατάστασης των εκπαιδευτικών. Αυτός φαίνεται να είναι και ο λόγος που οι κυβερνήσεις δεν ασχολούνται μ’ αυτό το θέμα και προσφέρουν μέχρι και φορολογικές ελαφρύνσεις.
Η έκθεση κλείνει με την επισήμανση ότι είναι απαραίτητη η περαιτέρω εξερεύνηση του φαινόμενου.
Υπάρχει κάποιο σημείο που έχετε αντίρρηση ;
http://www.nesse.fr/nesse/activities/reports
